Aparaty elektrochirurgiczne

Jednostka elektrochirurgiczna jest urządzeniem chirurgicznym służącym do nacinania tkanki, niszczenia tkanki przez wysuszenie oraz do kontrolowania krwawienia (hemostazy) poprzez powodowanie koagulacji krwi.Odbywa się to za pomocą generatora o dużej mocy i wysokiej częstotliwości, który wytwarza iskrę o częstotliwości radiowej (RF) między sondą a miejscem chirurgicznym, co powoduje miejscowe ogrzewanie i uszkodzenie tkanki

Generator elektrochirurgiczny działa w dwóch trybach.W trybie monopolarnym elektroda aktywna koncentruje prąd w miejscu zabiegu, a elektroda dyspersyjna (powrotna) odprowadza prąd z dala od pacjenta.W trybie bipolarnym zarówno aktywna, jak i zwrotna elektroda znajdują się w miejscu zabiegu chirurgicznego.

Podczas zabiegów chirurgicznych chirurdzy używają aparatów elektrochirurgicznych (ESU) do cięcia i koagulacji tkanek.ESU generują prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości na końcu aktywnej elektrody.Ten prąd tnie i koaguluje tkankę.Zaletą tej technologii nad konwencjonalnym skalpelem jest jednoczesne cięcie i koagulacja oraz łatwość użycia w kilku zabiegach (w tym chirurgicznych zabiegach endoskopowych).

Najczęstsze problemy to oparzenia, pożar i porażenie prądem.Do tego typu oparzeń dochodzi zwykle pod elektrodą sprzętu EKG, pod uziemieniem ESU, zwanym również elektrodą powrotną lub dyspersyjną) lub na różnych częściach ciała, które mogą mieć kontakt z ścieżką powrotną dla prądu ESU, np. ramiona, klatka piersiowa i nogi.Pożary występują, gdy łatwopalne ciecze wchodzą w kontakt z iskrami z ESU w obecności utleniacza.Zwykle te wypadki rozpoczynają rozwój procesu zakaźnego w miejscu oparzenia.Może to mieć dla pacjenta poważne konsekwencje i zwykle wydłuża czas pobytu pacjenta w szpitalu.

Bezpieczeństwo

Przy prawidłowym stosowaniu elektrochirurgia jest bezpieczną procedurą.Główne zagrożenia podczas użytkowania aparatu elektrochirurgicznego wynikają z rzadkiego występowania niezamierzonego uziemienia, oparzeń i ryzyka wybuchu.Niezamierzonego uziemienia można uniknąć, dobrze wykorzystując elektrodę dyspersyjną i usuwając metalowe przedmioty z obszaru roboczego.Fotel pacjenta nie powinien zawierać metalu, który mógłby być łatwo dotykany podczas zabiegu.Wózki robocze powinny mieć powierzchnie szklane lub plastikowe.

Oparzenia mogą wystąpić, jeśli płytka dyspersyjna jest źle założona, pacjent ma metalowe implanty lub pomiędzy płytką a nogą występuje intensywna blizna.Niebezpieczeństwo jest znacznie mniejsze w podologii, gdzie znieczulenie jest miejscowe, a pacjent jest przytomny.Jeśli pacjent skarży się na ciepło w dowolnym miejscu w ciele, leczenie należy przerwać do czasu znalezienia źródła i rozwiązania problemu.

Chociaż sprzęt ratunkowy powinien być dostępny na wypadek wypadku, butle ciśnieniowe, takie jak tlen, nie powinny być przechowywane w pomieszczeniu, w którym wykonuje się elektrochirurgię.

Jeśli przedoperacyjny środek antyseptyczny zawiera alkohol, powierzchnia skóry powinna być całkowicie sucha przed nałożeniem aktywowanej sondy.Niezastosowanie się do tego spowoduje zapalenie się pozostałości alkoholu na skórze, co może zaalarmować pacjenta.